Dag, Weltevree

Goedgemutst als altijd stond je met EmjEop een regenachtige dag in augustus voor mijn deur. In de weken ervoor heb je me zeker drie keer een berichtje gestuurd: "Je vergeet het toch niet?"
Nee Sylvia, nee ik vergeet het niet. Een glimlach.
We vertelden over onze vakantie in Zuid Frankrijk en je wilde foto's zien. Het was onze eerste vakantie sinds een jaar of twaalf en je was zo oprecht blij voor ons.
Natuurlijk en onvermijdelijk kwam onze gezamenlijke liefde voor het schrijven ter sprake.
Toen Monique dezelfde diagnose kreeg als jij ongeveer een jaar eerder, beschreef ik de achtbaan waarin je terecht komt. "Flarden'', noemde ik het en je grapte dat we nu dan samen een boek konden gaan uitbrengen; jouw kankerblog en mijn flarden in één boek. Druk door alle beslommeringen had je mijn verhaal niet meer gevolgd.
''Wil je er iets van voorlezen?" vroeg je.
Tot nu toe had ik er nog niets van terug gelezen. Ik had het immers van me af geschreven?
Ik nam een willekeurig hoofdstuk, schraapte m'n keel en stak van wal, maar hoe meer ik terug las, hoe moeilijker ik het kreeg.
Toen je vaststelde dat mijn emoties mij de baas werden en het echt niet meer ging sloeg je een arm om me heen en nam je het van me over terwijl tranen over ons beider wangen rolden.

Het is, lieve Sylvia, slechts één van de dierbare herinneringen die ik aan je heb en zal koesteren. Vanmiddag was ik in je huisje, maar je was er niet meer bij. We hebben op jou en op jouw leven getoost, verhalen met elkaar gedeeld en kennis gemaakt met je dochter, Marrije, waar je veel over hebt geschreven. Er was verdriet, maar de vreugde die je ons hebt gebracht overheerste.
Het is je vast en zeker naar de zin geweest; ik ben ervan overtuigd dat je het ons anders wel had laten weten, vanmiddag.

Je boek is nu af. Ik ga je missen, Weltevree. Je verhalen die je op je eigen, unieke manier op het internet schilderde. Je humor en je wijsheden die je schrijvend en pratend met me deelde. Je niet aflatend optimisme en realisme. Oprechte interesse en intens meeleven.

Dag, lief, uniek en bijzonder mens.

Liefs,
Ieko