woensdag 20 december 2017

Vrolijk Kerstfeest

Rillend en diep weggedoken in de kraag van mijn jas wacht ik in de rij. De regen klettert op onze hoofden terwijl we voetje voor voetje naar voren schuifelen als in een vertraagde en treurige polonaise. Koud en nat geworden weet ik dat ik aan het einde van de rij teveel ga betalen, maar mét een pesthumeur en zónder boom thuiskomen is geen optie en dus berust ik in mijn lot.
"Doe die maar," wijs ik er één aan zonder dat er nog veel te kiezen is.
Verpakt in een soort van witte netkous wordt de kerstboom in mijn handen gedrukt en reken ik af. 
Wanneer ik met het boompje thuis kom staat de mand die we een aantal kerstbomen geleden aanschaften voor dit heidens gebruik - en die ook uitsluitend daarvoor wordt gebruikt - voor me klaar. Met natte, zwarte drab uit de tuin vul ik de mand om zelf binnen de kortste keren besmeurd te zijn, maar ik geef niet op. Na enig duw- en trekwerk staat de boom op z’n plek, maar vertonen mijn handen en onderarmen jeukende rode plekken en bulten. Ik krab waardoor de jeuk alleen maar lijkt te verergeren en mompel verwensingen die weinig met kerst te maken hebben.
Als ik de netkous heb verwijderd blijkt de boom niet symmetrisch te zijn: aan één kant is het ding zó kaal dat hij doorzichtig is terwijl de andere kant vol is, met uitbundige, groene takken. Een boom met een buikje, als het ware.
Door schade en schande wijs geworden besluit ik de verlichting te testen voordat ik deze in de boom drapeer.  Als ik aan het eind van mijn op de proef gestelde geduld de lange string fragiele lampjes uit de wirwar van knopen heb weten te krijgen en de stekker insteek blijft het, niet geheel onverwacht, donker. Ik rammel nog wat aan het snoer en probeer voor de zekerheid een ander stopcontact, maar er is toch echt een lampje kapot. Als ook het reservelampje kapot blijkt te zijn verdwijnt bij mij de kerstgedachte als sneeuw voor de zon.   
Snel naar de lokale doe-het-zelf levert me weliswaar nieuwe kerstboomverlichting -, maar ook een boete voor te hard rijden op.
Wanneer dan eindelijk de nieuwe lampjes brandend en wel aan de takken zijn vast gemaakt mogen de ballen verdeeld worden over het scheve boompje.
"Wat doen we dit jaar, rood of crème?" 
Ik heb inmiddels de fase bereikt dat het me werkelijk een worst zal zijn welke kleur ballen er in de boom gaan: "Doe maar rood; dat is weer eens wat anders," antwoord ik norser dan de bedoeling was. 
En als dan eindelijk de boom is omgetoverd tot kerstboom kleurt de vloer groen van de uitgevallen naalden en zie ik de overeenkomst met een kalkoen: ik vrees dat ook de boom de kerst niet gaat halen. 

Kortom: fijne feestdagen en een machtig mooi nieuw jaar!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Totaal aantal pageviews